100 dagen raadslid - Pieter Krol vertelt

installatie Krol
CU Leiden Blauw
Door ChristenUnie Leiden op 16 juli 2018 om 23:59

100 dagen raadslid - Pieter Krol vertelt

Op vrijdag 29 juni zaten mijn eerste 100 dagen als raadslid erop. Een goed moment om – vlak voor de zomer – de balans voor die eerste maanden op te maken.

Een rustig begin…

Na een intensieve periode van campagne voeren, hoopte ik na de verkiezingen op 21 maart mijn werk als raadslid enigszins rustig op te kunnen pakken: de fractie vormgeven; op gesprek bij de (in)formateurs; kennismaken met belangrijke organisaties en verenigingen in de stad; en inwerken en inlezen op de dossiers die me nog niet zo vertrouwd zijn. Best overzichtelijk, dacht ik.

Spoeddebat

Dat was bepaald niet het geval. Op 27 maart ontving de gemeenteraad namelijk een brief van het College van B&W waarin er melding werd gemaakt van een overschrijding van 1,2 miljoen euro op een project om statushouders (asielzoekers met een verblijfsvergunning) van een woning te voorzien. In 2017 moest het College op dit project ook al een overschrijding melden, toen van 800.000 euro. Door de tweede overschrijding viel het project uiteindelijk bijna twee keer duurder uit dan begroot. Voor mij was dat een reden om hier een spoeddebat over aan te vragen. Te meer ook omdat het College in januari al signalen van deze tweede overschrijding had en de Raad hierover pas na de gemeenteraadsverkiezingen informeerde.

Wat volgde was een spoeddebat medio april. In het debat wilde ik dat het College verantwoording aflegde over de timing waarop de Raad is geïnformeerd. Bovenal was het belangrijk om te weten hoe het mogelijk is dat het College de controle op dit project kwijt leek te zijn. Het College kon daar zelf ook geen goede verklaring voor geven, daarom heeft het de gemeentesecretaris de opdracht gegeven voor een spoedonderzoek naar de oorzaken van de overschrijding. Omdat het College zelf moest erkennen dat het de controle kwijt was en vanwege het feit dat de Gemeenteraad pas na de verkiezingen is geïnformeerd, voelde ik me genoodzaakt om een motie van treurnis in te dienen over de gang van zaken. Deze motie is door de hele Raad – met uitzondering van de SP – gesteund.

Over de resultaten van dat onderzoek werd het debat half mei vervolgd. De resultaten van het onderzoek waren niet mild: te snel is er gebudgetteerd; er was sprake van slechte sturing, risico’s zijn niet goed ingeschat, de onderlinge afstemming binnen de ambtelijke organisatie en tussen de ambtelijke organisatie en de wethouder schoot ernstig tekort; en er waren tussentijdse wijzigingen mogelijk in de bouw van de woningen. Hoewel de verantwoordelijk wethouder – wethouder Van Gelderen (SP) – in het eerste debat aangaf heel graag met de Raad het inhoudelijke debat te voeren over de oorzaken van de overschrijdingen, voelde zij zich een paar uur voor aanvang van het tweede debat genoodzaakt op te stappen als gevolg van de conclusies uit het onderzoek. Een keus die ik begrijp en respecteer.

Voor de wethouder was dat een persoonlijk drama, zeker ook omdat de week erna een nieuw College zou aantreden en de wethouder al van plan was te stoppen. Het laat de lelijke kant van politiek zien: bestuurlijke verantwoordelijkheid weegt zwaarder dan het behoud van een baan, daarin is de politiek ongekend hard.

Voor mij was het bepaald geen rustig begin van mijn periode als raadslid, eerder uitermate hectisch. Het is niet fijn om als eerste debat een spoeddebat te moeten voeren. Tegelijkertijd is het misschien ook goed om me direct bewust te zijn van de beperkte invloed hebt op de politieke agenda. Vanuit het motto ‘hard op de inhoud, zacht op de persoon’ voelde ik me voldoende gesteund en bekwaam om dit debat te kunnen voeren, maar leuk was het niet.

Ik hoop vooral dat de statushouders zelf niet de dupe worden van dergelijke debatten. Maar al te snel kan door dergelijke debatten het gevoel gevoed worden dat zij profiteurs of zakkenvullers zijn. Dat is niet terecht. Zij zijn een welkome aanvulling in Leiden, en het is mijn diepste overtuiging om juist deze mensen een stem te geven. Ons motto is niet voor niets ‘Voor Elkaar’. Maar juist vanwege dat motto is het ook goed om oog te hebben voor het gevoel van Leidenaren die soms al jaren wachten op een betaalbare woning. Zij zien nu dat – mede met hun belastinggeld – mensen van ver buiten Leiden van een woning worden voorzien. Het is best spannend om al deze groepen en belangen bij elkaar te houden. Ik hoop en bid dat dat lukt, en vooral doe ik dat voor de statushouders: laten zij niet de verliezers zijn van dit debacle.

Beleidsakkoord en algemene beschouwingen

Een week na het tweede debat, maakte het nieuwe College zijn opwachting. D66, GroenLinks en de PvdA hopen de komende jaren de stad te besturen. Om inhoudelijke redenen kan ik daar best mee leven: het College geeft blijk van de grote uitdagingen waar Leiden in de komende jaren voor staat: bouwen, vergroenen en verduurzamen. En wat de ChristenUnie betreft moet dat hand in hand gaan. Bovendien investeert het College 15 miljoen euro in verbeteringen in het Sociaal Domein, zeker in de Jeugdhulp is dat hard nodig.
Maar als fractie hebben we ook zorgen, met name over de financiering van de plannen. Want hoe mooi sommige van de plannen ook zijn, het ontbreekt aan een gedegen financiering. Het College heeft vooral oog voor alle (nieuwe) dingen waar het in investeert, behalve goede zaken als vergroening en verduurzaming, is er ook een aantal investeringen die niet passen bij de échte uitdagingen waar Leiden voor staat, zo worden een aantal bruggetjes verhoogd; wordt er geïnvesteerd in kunst in de openbare ruimte; en wordt een dam doorgebroken zodat de singel in z’n geheel te bevaren is. Dat zijn best leuke projecten, maar volgens de ChristenUnie zijn het geen projecten waar nu de meeste prioriteit aan moet worden gegeven. Bij goed financieel beleid hoort wat de ChristenUnie betreft ook dat je goed kijkt naar dingen die je niet meer hoeft te doen of anders kunt doen, om er zo voor te zorgen dat je de uitgaven van de gemeente vermindert. Het College doet nu een groot beroep op twee van de gemeentelijke spaarpotten om de begroting meerjarig rond te krijgen. Bovendien moeten de OZB en de riool- en afvalstoffenheffing worden verhoogd. Kortom: Leidenaren moeten meer gaan betalen, terwijl wat de ChristenUnie niet goed genoeg gekeken is naar manieren om onze eigen uitgaven te verminderen. Samen met het CDA en de VVD heb ik een aantal voorstellen ingediend om de financiën meer op orde te brengen, deze zijn echter allemaal door de coalitie verworpen. Om die reden heb ik niet ingestemd met de Kaderbrief, een beleidsdocument waarin de belangrijkste financiële keuzes worden gemaakt. Op mijn initiatief heb ik aan het einde van de zomer een gesprek gepland met alle fractievoorzitters om te kijken of het – met het oog op de begroting die we in het najaar bespreken – mogelijk is om samen financiële plannen te maken die op bredere steun kunnen rekenen dan de steun van de coalitie alleen.

Wat hebben we bereikt?

In de eerste maanden zijn er mooie voorstellen van de ChristenUnie aangenomen, een paar mooie voorbeelden:

  • Het College investeert extra geld om een aantal kinderen uit kwetsbare doelgroepen zwemles te laten volgen (8% van de kinderen uit groep 7 in Leiden heeft geen zwemdiploma, dit zijn met name kinderen met een niet-Westerse of Oost-Europese achtergrond).
  • De gemeente onderzoekt mogelijkheden om meer elektrische (snel)laadpalen voor auto’s te plaatsen. Nu kan dat alleen nog op verzoek van inwoners, de gemeente wil dit nu zelf ook faciliteren.
  • Met een ruime meerderheid is een voorstel van onder andere de Partij voor de Dieren en de ChristenUnie aangenomen om Leiden in de komende jaren vuurwerkvrij te maken, waarbij we met oud en nieuw een centrale vuurwerkshow willen organiseren.
  • Bij een nieuwbouwproject aan de Sumatrastraat wordt 30% van de openbare ruimte groen ingericht.
  • Het College gaat vroegtijdige uitval op het MBO van jongeren tot 23 jaar beter monitoren. Op dit moment valt ruim 30% van de studenten die een MBO 1 opleiding volgen vroegtijdig uit.
  • Vaarvergunningen worden op een eerlijkere manier verdeeld, ook als iemand overlijd houden nabestaanden recht op een vaarvergunning.
  • Samen met GroenLinks hebben we een voorstel ingediend om de evaluatie van ons mantelzorgbeleid te vervroegen naar 2019. Dit is belangrijk omdat 27% van de mantelzorgers zich in Leiden (ernstig) overbelast voelt.

Het waren intensieve en ook mooie maanden. Ik ben blij en trots op de resultaten die we met onze nieuwe en jonge fractie hebben weten neer te zetten. Dat geeft moed en hoop voor de komende jaren. Voor nu wil ik u heel erg bedanken voor alle steun – in welke vorm dan ook – in de afgelopen maanden. Ik wens u een goede zomer toe!